نوروز عارفانه :: سیم و زر (سهم من)

پخش نوروزی سیم و زر (روز اول و دوم)

سلام بر اهل سلام

کسانی که دائم در نمازند و هر نفس نو می‌شوند با دنیا. سلام بر فصل سلام.

سیم و زر شد شکر و شهد و شراب

تا باد چنین بادا :)

همزمان با رسیدن فصل بهار و نو شدن سال، عیدانه‌ی دلنوازان جان در میهمانی بهار، سهم هر روزه‌ای شد از سیم‌ و زر تا نیک کند فال و خوش کند حالمان را. سیم و زر نوروز 95 را اگرچه نه در سال نو، اما برای و با حال نو مهیاش فرموده‌اند، و چقدر از این کار لذت می‌برم و دیدن و شنیدنش‌ حالم‌ را خوب می‌کند. البته اعتراف می‌کنم که برنامه‌‌ی زنده چیز دیگری است! نمی‌دانم چرا، اما حس می‌کنم با برنامه‌ی زنده می‌شود ارتباط زنده‌ای هم برقرار کرد. مثلا وقتی هر یک هفته جناب مجری و استاد محترم را که می‌بینم، با خودم می‌گویم به به! امروز حال شما چطور است؟ خدا را شکر که می‌بینم خوبید. خسته‌ی هفته گذشته نباشید! انگار شما هم مثل ما دلتنگ بودید و چقدر خوشحالم که این ذوق و شوق و انرژی و معنا را در شما نیز می‌بینم. راستی پس شما هم در این یک هفته فلان خبر مهم را شنیده‌اید؟ بسیار خب پس حالا که با هم هم‌حال و هم‌خبریم بسم‌ا...؛ اما خب در برنامه‌‌ی ضبط شده که اینچنین لطایفی وجود ندارد، مگر آنکه آن برنامه سیم‌ و زر باشد و آن مجری جناب آقای درستکار و آن استاد عزیز جناب دکتر علی‌زمانی. اینجاست که باید گفت: هیچ خطا بر پخش برنامه نرفت!

سیم و زر نورو 95

دو برنامه روزهای اول و دوم عید، با موضوع «عید و بهار عارفان» در حالی برگزار شد که طی آن دکتر علیزمانی از عید دائم سخن گفتند و بهار را فرصت مناسبی برای تحول و شکوفایی درون داسنتند.

اکنون که در این فصل باد نافه گشای سراسر عالم بیرون را به تحول و تحویل واداشته است، این بهترین فرصت برای تحول درون و خوش‌دلی است. باید از این فرصت استفاده کرد و عکس معشوق را در جام طبیعت دید.

چرا که به قول خیام حکیم «تا هفته دگر، گل خاک شده‌ است و سبزه خاشاک شده است.» پس باید چشم‌ها را شست و گوش جان را باز کرد و پیام آفاق را شنید که بقول حضرت خواجه:

در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است

حیف باشد که ز کار همه غافل باشی

در کنار این مباحث استاد علی‌زمانی دوری انسان معاصر از طبیعت به عنوان یکی از وسیع‌ترین جلوه‌های زیبایی را از جمله دلایل رنج‌های عارض شده بر او دانستند و در ضمن آن نگاه زیبایی‌شناسانه را لازمه‌ی درک زیبایی شمردند.

طبیعت یکی از لطیف‌ترین جلوه‌‌های آفرینش و محل تامل و تحول است. حیف است آنرا فقط محلی برای فراغت جسم بشماریم.

در پایان جلسه دوم، شعرخوانی زیبای دیگر دکتر امیرعباس علیزمانی با همراهی زیرصدای لطیف و بعد ترانه زیبا و صدای زنده‌یاد محمد نوری ناخوداگاه چشمان هر بیننده‌ای را تر می‌نمود. این شعر را حتما با صدای ایشان بشنوید و دریافت کنید. هرروزتان نوروز باد :)