یکی از عادات بسیار خوب دکتر علی‌زمانی این است که در لابلای جلسات برنامه و صحبت‌های خود، کتاب‌های خوبی را هم معرفی می‌کنند و خوب‌تر اینکه این کتاب‌ها، کتاب‌های صرف و سخت فلسفلی یا مذهبی نیستند؛ بلکه آثاری هستند در حیطه‌های مختلف، از نویسندگان مختلف، اما همگی ارزشمند و مفید. و البته این اخلاق، حاکی از عادت مطالعه و وسعت فکری ایشان است که حتماً به دانشجویان و مخاطبان می‌آموزد :
با وسعت اندیشه، ابعاد وجودی‌تان را گسترش دهید و هرگز خود را به یک حیطه و بُعد خاص محدود نکنید.
در زیر کتابی از آثار تولستوی که توسط ایشان (در لا‌به‌لای برنامه‌ها) معرفی شد و همچنین مرتبط با بحث معنای زندگی و زندگی اصیل است را به شما دوستان معرفی می‌کنم. کتابی که من نیز از خواندن آن بسیار لذت بردم چرا که بنظرم علاوه بر مفهوم ارزشمند کتاب، تصویرسازی و داستان پردازی بسیار قوی تولستوی و همچنین ترجمه‌ی خوب سروش حبیبی لذت مطالعه کتاب را دوچندان کرده است.
کتاب: مرگ ایوان ایلیچ
نویسنده: لیو تالستوی
مترجم: سروش حبیبی
ناشر: چشمه
تعداد صفحات: 104
چند خط از کتاب :
«آخر چه‌طور شد که به اینجا رسیدم؟ چرا؟ این ممکن نیست! چه‌طور ممکن است که زندگی این‌قدر پوچ و بی‌معنا و پلید باشد. حالا گیرم زندگی همین‌قدر نفرت‌آور و بی‌معناست! من چرا باید بمیرم، آن هم با این‌همه زجر و در این فلاکت؟ اینجا چیزی هست که من نمی‌فهمم!»
